H Γουατεμάλα, στη κεντρική Αμερική, έχει το καταπληκτικό προνόμιο να βρέχεται από δύο ωκεανούς: τον Ειρηνικό δυτικά και την Καραϊβική στα ανατολικά.
Απολαμβάνει ένα ήπιο κλίμα όλο το χρόνο, μία «συνεχή άνοιξη» που ευθύνεται και για το γεγονός ότι είναι στη πρώτη πεντάδα των χωρών με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στον κόσμο αφού φιλοξενεί πάνω από το 70% όλων των γνωστών ειδών με πολλά από αυτά να είναι ενδημικά.
Υπερηφανεύεται δικαίως για τα μαγκρόβια, για τα υποτροπικά και τα τροπικά δάση της που καλύπτουν το ένα τρίτο των εδαφών της.
Βρίσκεται πάνω στη σύγκλιση τριών τεκτονικών πλακών, γι αυτό και οι συχνοί και καταστροφικοί σεισμοί που την ταλαιπωρούν από την απαρχή της ιστορίας της, γι’αυτό και τα ηφαίστεια, και τα ποτάμια με τα ωραία ονόματα, όπως Rio Dulce, La Passion, Maria Linda. Γι αυτό και οι λίμνες όπως η λίμνη-κρατήρας Ατιτλάν στις όχθες της οποίας φύονται εκατοντάδες είδη φυτών, κυκλοφορούν σαλαμάνδρες και αλιγάτορες, φτιάχνουν τις φωλιές τους 236 είδη πουλιών, ζουν 141 είδη θηλαστικών με πολλά να είναι ενδημικά, όπως η μαϊμού αράχνη!!!
Στη λίμνη Ατιτλάν η κουλτούρα των Μάγια παραμένει ισχυρή και τα απογεύματα, σχεδόν πάντα, ένα αεράκι ρυτιδιάζει το νερό. Οι ντόπιοι το φωνάζουν Χοcomil, (chocomil) δηλαδή, ο αέρας που παίρνει μακριά τις αμαρτίες…
