Ίσως το πιο άγνωστο πανηγύρι της Μεγαλόχαρης είναι αυτό της Ευρέσεως της εικόνας της Παναγίας, κάθε 30 Ιανουαρίου.
Ο αέναος Κύκλος του χρόνου σηματοδοτείται στην Τήνο ρυθμικά, από διαβατήριες εθιμικές πρακτικές που εκφράζονται με εκδηλώσεις, πανηγύρια, και συμβολισμούς. Κι αν οι περισσότεροι γνωρίζουμε τους καλοκαιρινούς εορτασμούς, η μεγάλη γοητεία κρύβεται στα έθιμα του υπόλοιπου χρόνου. Ίσως το πιο άγνωστο πανηγύρι της Μεγαλόχαρης είναι αυτό της Ευρέσεως της εικόνας της Παναγίας, κάθε 30 Ιανουαρίου.
Κάθε χρόνο, στην επέτειο της ευρέσεως της εικόνας το 1823, γίνεται η καθαυτό τοπική πανήγυρη, «το δικό μας πανηγύρι», όπως λένε οι ντόπιοι.
Το απόγευμα της παραμονής, η εικόνα μεταφέρεται σε πομπή και με επισημότητα στον κάτω ναό και τοποθετείται στο σημείο όπου βρέθηκε. Ακολουθεί μέγας εσπερινός, με ειδικά γραμμένη ακολουθία και ολονυκτία. Την επομένη, στις 2 το μεσημέρι, την ώρα ακριβώς που βρέθηκε η εικόνα, γενική κωδωνοκρουσία καλεί το λαό να συρρεύσει, όπως τότε, στον κάτω ναό της Ευρέσεως. Η λιτανεία ακολουθεί την ίδια περίπου διαδρομή με εκείνη της πρώτης λιτάνευσης, μέσ’ από τα στενά πλακόστρωτα δρομάκια της παλιάς πόλης. Πρόκειται δηλαδή για επανάληψη του αρχετυπικού θαύματος, πρακτική που καθιερώθηκε ήδη από την πρώτη επέτειο, το 1824. Μετά την επιστροφή στο ναό, γίνεται δέηση και κατάθεση στεφάνου.
Όταν σκοτεινιάσει, μικροί και μεγάλοι γυρίζουν στους δρόμους και τις πλατείες της Χώρας, κρατώντας πολύχρωμα χειροποίητα φαναράκια και τραγουδώντας τα «τραγούδια της Ευρέσεως».
Το θέαμα είναι μαγευτικό. Ποτάμια από φώτα πλημμυρίζουν την πόλη, ζωντανεύοντας τα λαδοφάναρα στα χέρια των χωρικών που, τότε, τη μέρα που βρέθηκε η εικόνα, έφταναν νυχτωμένοι από τα πιο μακρινά χωριά για να προσκυνήσουν. Στο λιμάνι καίγονται πυροτεχνήματα…
Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο ΤΑΜΑ, η ελεύθερη έκδοση της Τήνου
