Ταξιδεύοντας στο Βαρανάσι, την ιερή πόλη της Ινδίας, όπου “ο Θάνατος είναι προνόμιο”. Από τη σειρά ντοκιμαντέρ με τη Μάγια Τσόκλη
Από τις πηγές του στα όρια του Θιβέτ μέχρι την Καλκούτα και τον κόλπο της Βεγγάλης, ο Γάγγης κυλά για 3.100 χιλιόμετρα διασχίζοντας την ανατολική Ινδία. Η ιερή πόλη του Μπενάρες ή αλλιώς Βαρανάσι είναι ο πιο σημαντικός και ιερός σταθμός στο δρόμο του. Θεόρατα παλάτια αντικατοπτρίζονται στο νερό, δραματικά πρόσωπα και ασκητικές φιγούρες ελπίζουν στην αιωνιότητα. Και ο Γάγγης, η μητέρα Γκάγκα των Ινδών, εξαγνίζει και υπόσχεται… Στις όχθες τα παιδιά κολυμπούν και παίζουν κι όσο μεγαλώνουν, τόσο αποκτούν συνείδηση της πράξης τους. Οι μεγαλύτεροι περπατούν σε παραδοσιακά μονοπάτια πίστης, χορεύοντας με το νερό και τον ήλιο, σε μία ώσμωση με τη φύση, ανταλλάσοντας ενέργεια. Σε κάθε γκατ η πνευματική ζωή γίνεται ένα με τη καθημερινότητα. Δίπλα στους «εξαγνισθέντες» κάποιοι ξυρίζονται, κάποιοι πλένονται, κάποιοι κάνουν τη μπουγάδα τους. Μοναχοί διαλογίζονται, γυναίκες λούζονται, νεροβούβαλοι δροσίζονται, σκύλοι ψάχνουν τα σκουπίδια στην όχθη του νερού. Η Μάγια επισκέπτεται το γκατ Μανικαρνίκα, το μεγαλύτερο χώρο αποτέφρωσης των νεκρών. Πρόκειται για τον πιο ιερό τόπο για τους προσκυνητές της πόλης, μια και «Στο Βαρανάσι ο θάνατος είναι προνόμιο». Ούτε ένα δάκρυ από τους συγγενείς που διαλέγουν τη ξυλεία για τη καύση του αγαπημένου τους. «Τα δάκρια εμποδίζουν τη ψυχή να πάει στο παράδεισο, και εδώ, ο Θάνατος είναι απελευθέρωση και ευλογία.» Πραγματικά, ενώ οι εικόνες είναι αντικειμενικά άγριες, περιέχουν και μια φυσικότητα, μια ανεξήγητη ελαφράδα, κανένα απολύτως δράμα…
Σκηνοθεσία-Φωτογραφία: Χρόνης Πεχλιβανίδης
Έρευνα-κείμενα-παρουσίαση: Μάγια Τσόκλη
