Grand Cayman is presented as a diver’s dream: crystal-clear waters, vibrant coral reefs, and friendly sea turtles. But let’s face it, it’s also where some other divers—think offshore account divers—come to swim through financial loopholes. While scuba enthusiasts explore underwater shipwrecks, certain “entrepreneurs” prefer their treasures locked in vaults rather than treasure chests.
But hey, whether you’re diving for fish or diving for tax breaks, Grand Cayman welcomes all.
Το Γκραν Κέιμαν παρουσιάζεται ως ονειρικός προορισμός για καταδύσεις: κρυστάλλινα νερά, ζωντανοί κοραλλιογενείς ύφαλοι και φιλικές θαλάσσιες χελώνες. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, είναι επίσης το μέρος όπου κάποιοι άλλοι “δύτες” —σκεφτείτε τους ως δύτες υπεράκτιων λογαριασμών— έρχονται για να κολυμπήσουν μέσα από οικονομικά παραθυράκια. Ενώ οι λάτρεις των καταδύσεων εξερευνούν ναυάγια κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, κάποιοι άλλοι προτιμούν τους θησαυρούς τους σε θυρίδες και όχι στα βάθη των θαλασσών.
Αλλά εντάξει, είτε βουτάς για ψάρια είτε για φορολογικές απαλλαγές, το Γκραν Κέιμαν φαντάζει πάντα φιλόξενο…
Against all odds, this is the place I chose to get my PADI scuba diving certification. By day, I was submerged in turquoise waters, mastering buoyancy and fish identification. By night, I was buried in textbooks, memorizing dive tables and safety protocols. It was a rinse-and-repeat cycle of saltwater, study, and sunburn. But eventually, I made it! I got the much-coveted certificate… and I never dived again!
Περιέργως, αυτό το μέρος διάλεξα για να αποκτήσω το δίπλωμα καταδύσεων PADI. Την ημέρα, ήμουν βυθισμένη στα γαλαζοπράσινα νερά, μαθαίνοντας να ελέγχω την πλευστότητα και να αναγνωρίζω ψάρια. Τη νύχτα, ήμουν θαμμένη στον υπολογιστή μου, απομνημονεύοντας πίνακες καταδύσεων και πρωτόκολλα ασφαλείας. Και τελικά, τα κατάφερα! Πήρα το πολυπόθητο πτυχίο… το οποίο, περιττό να σας πω, δεν χρησιμοποίησα ποτέ ξανά!
So, is it worth going to Grand Cayman? Not really… It’s a bit like an exotic amusement park. A place where paradise meets profit margins, where every experience feels curated for maximum postcard potential. The reefs are stunning, the beaches are pristine, and the piña coladas flow like water.
Λοιπόν, αξίζει να πάει κανείς στο Γκραν Κέιμαν; Όχι και τόσο… Είναι λίγο σαν ένα εξωτικό λούνα παρκ. Ένας τόπος όπου ο παράδεισος ανταγωνίζεται τα περιθώρια κέρδους, όπου κάθε εμπειρία μοιάζει επιμελώς φτιαγμένη για μέγιστη φωτογραφική απόδοση. Οι ύφαλοι είναι εντυπωσιακοί, οι παραλίες πεντακάθαρες και οι πίνα κολάδες ρέουν άφθονες. Τα ξενοδοχεία είναι all inclusive και τίποτε δεν αφήνεται στη τύχη του. “Not my cup of tea” που λένε και οι αγγλόφωνοι.
Nevertheless, if you find yourself here, don’t beat yourself up! Grand Cayman delivers, I can’t deny it, especially if you have the right company.
Παρ’ όλα αυτά, αν βρεθείς εδώ, μην αυτομαστιγωθείς! Το Γκραν Κέιμαν ανταποκρίνεται, δεν μπορώ να πω, ειδικά εάν έχεις τη κατάλληλη παρέα.