Στα Ιμαλάια, ένα μικρό βασίλειο ανάμεσα στην Ινδία και την Κίνα, προάγει την ευτυχία ως τρόπο ζωής. Ένα μέρος όπου η Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία (GNH) είναι πιο σημαντική από το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (GDP). Το Μπουτάν είναι ένα ζωντανό παραμύθι που αποδεικνύει πως η ευτυχία των πολιτών μπορεί να αποτελέσει κρατική πολιτική.
Ένα Βασίλειο Ανάμεσα σε Γίγαντες
Το Μπουτάν, γνωστό και ως «Η Χώρα του Κεραυνού του Δράκου», «Το Βασίλειο των Νεφών» και «Το Τελευταίο Shangri-La», παραμένει μια χώρα-θρύλος. Ένα μικρό βασίλειο, περίπου όσο η Κεντρική Ελλάδα, στριμωγμένο ανάμεσα στην Ινδία και την Κίνα. Όπως χαρακτηριστικά λένε οι ντόπιοι, «αν η Ινδία φτερνιστεί ή η Κίνα αναστενάξει, εμείς παρασυρόμαστε». Παρά την πολιτική και γεωγραφική πίεση όμως, το Μπουτάν διατηρεί τις αξίες του και προωθεί την πνευματική και συλλογική ευημερία.
Η θρησκεία, κυρίως ο βουδισμός, είναι βαθιά ριζωμένη στην καθημερινότητα. Στο ορεινό πέρασμα Dochu-La, τα πολύχρωμα προσευχητάρια λειτουργούν ως πνευματικά προστατευτικά κιγκλιδώματα κατά μήκος των επικίνδυνων στροφών. Οι περαστικοί συχνά σταματούν για να ψιθυρίσουν προσευχές ή να δέσουν νέες σημαίες, προσθέτοντας έτσι μια ακόμα στρώση προστασίας και ευλογίας στον δρόμο τους.
Μοντέρνες Επιδράσεις σε έναν Παραδοσιακό Κόσμο
Η πρώτη οδική αρτηρία του Μπουτάν κατασκευάστηκε το 1962 και το πρώτο διεθνές αεροδρόμιο εγκαινιάστηκε το 1983. Ωστόσο, η πραγματική αλλαγή ήρθε το 1999, όταν ο Τέταρτος Βασιλιάς ήρε την απαγόρευση της τηλεόρασης και του ίντερνετ. Πλέον, δορυφορικές κεραίες και οθόνες υπολογιστών φέρνουν τον έξω κόσμο σε αυτή τη μικρή χώρα.
Η σύγχρονη τεχνολογία υπόσχεται καλύτερη ζωή, αλλά οι εικόνες από ντόπιους που παρακολουθούν εκστασιασμένοι μια τοπική εκδοχή του “Next Top Model” δείχνουν πως το πολιτισμικό σοκ είναι υπαρκτό. Παράλληλα, το Μπουτάν προσπαθεί να διατηρήσει την ισορροπία μεταξύ παράδοσης και προόδου.
Μια Αλλιώτικη Μοναρχία
Ο Τέταρτος Βασιλιάς του Μπουτάν, Jigme Singye Wangchuk, έμεινε στην ιστορία ως ένας διορατικός ηγέτης. Εισήγαγε την Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία ως εναλλακτικό δείκτη ανάπτυξης, καθιέρωσε κοινοβούλιο και πραγματοποίησε δημοκρατικές εκλογές. Στα 50 του χρόνια, παραιτήθηκε οικειοθελώς υπέρ του γιου του, Jigme Khesar Namgyel Wangchuk, ο οποίος συνέχισε το όραμά του.
Η καθημερινότητα στο Μπουτάν χαρακτηρίζεται από αλληλεγγύη. Σε ένα σπίτι στο χωριό Kingathang, τέσσερις γενιές ζουν κάτω από την ίδια στέγη. Οι νέοι φροντίζουν τους ηλικιωμένους, και οι ηλικιωμένοι διδάσκουν τους νέους. Η ζωή εδώ κυλά με ηρεμία και σεβασμό προς την οικογένεια και την κοινότητα.
Το Μοναστήρι «Η Φωλιά του Τίγρη» και το Μυστικό της Ευτυχίας
Η ανάβαση στο εμβληματικό μοναστήρι Taktsang, γνωστό και ως «Η Φωλιά του Τίγρη», είναι μια μυσταγωγική εμπειρία. Κρεμασμένο σε έναν απόκρημνο βράχο στα 3.100 μέτρα υψόμετρο, το μοναστήρι αποτελεί ένα από τα ιερότερα σημεία του Μπουτάν.
Ένας μοναχός είπε: «Στα πιο όμορφα μέρη μας χτίζουμε ναούς για όλους. Στα δικά σας όμορφα μέρη, χτίζετε πολυτελή ξενοδοχεία για λίγους». Ίσως αυτό να είναι το κλειδί για την Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία.
Το Μπουτάν δεν είναι βέβαια ένας παράδεισος χωρίς προβλήματα. Αν θέλει κανείς να το επισκεφθεί, ας το κάνει το συντομότερο γιατί η αυθεντική μαγεία του, ίσως να μην διαρκέσει για πάντα…
